لطفا کمی صبر کنید

ارقام نهال شاه توت

نام علمی : MORUS
انگلیسی : MULBERRY
فرانسه : MURE
آلمانی : MAULBEERE
روسی : TYTb
گیاه شناسی
توت از خانواده MORACEAE و جنس MORUS است که در ایران 2 گونه آن به نام توت سفید MORUS ALBA و توت سیاه MORUS NIGRA با واریته های متعدد دیده می شوند .
اصل آن از چین است ولی امروزه در خیلی از کشورهای جهان ، مثـل : تایلند ، هند ، ترکیه ، ارمنستان ، سوریـه ، ایران و تمام کشورهای دور تا دور دریای مدیترانه ، وجود دارد . در ایران ، توانسته خودش را چه در نواحی مرطوب و پرآب شمال ایران یعنی ، گیلان و مازندران و چه در نقاط خشک و کم آب مانند : خراسان و آذربایجان ، خوب تطابق دهد .
توت درختی نورپسند است که بلندی آن تا 20 متر و کلفتی تنه اش تا 1 متر هم می تواند برسد . پوست تنه آن خاکستری رنگ ، با شیارهای زیاد است . اگر چه برگهای واریته های مختلف توت همگی تقریباً قلبی شکلند ولی لبه بعضی از آنها دانه دار و برخی صاف با رنگی سبز و براق و دم برگی نسبتاً بلند هستند .
میوه های مرکب آن استوانه ای یا بیضی شکل کشیده هستند . طول میوه های مرکب 1 تا 3 سانتی متر است و تک تک دانه ها با میوه های ساده خود دور محور اصلی میوه چسبیده و یک میوه مرکب را به وجود می آورند . پس از رسیدن ، شیرین و پرآب و خوشمزه و گوشتی و قابل خوردن می شوند . به صورت تازه و خام یا به صورت خشک شده مصرف می شوند . به صورت خشک معمولاً آن را بعنوان آجیل شیرین یا به جای قند یا چای می خورند . واریته هایی از توت وجود دارند که یک پایه بوده و واریته دیگر دو پایه هستند . برگ توت در بهار، برای تربیت کرم ابریشم و در پاییز ، به مصرف تعلیف دام می رسد. از سالها پیش توانستند از بعضی از واریته های آن در پاییز هم در تربیت کرم ابریشم استفاده کنند.امروزه تعداد زیادی از واریته های توت منحصرا به خاطر استفاده از برگهایشان، در پرورش کرم ابریشم تولید می شود و د=هدف از نگهداری آنها به هیچ وجه تولید میوه نیست . این واریته ها در همین قرن در ژاپن بوجود آمده و تعدادی از آنها اکنون در گیلان هم وجود دارند. درختان توت میوه دهنده را نیز می توان با چند سال هرس قوی ، بدون میوه کرد. از چوب توت در مصارف مختلف نجاری ،بویژه تهیه تار ، استفاده می شود.
گل آذین درخت توت شامل ده گل است که به طور یک محور جمع شده و در زاویه اتصال برگ ها با شاخه های تازه قرار می گیرید. هر گل ماده شامل چهار کاسبرگ و یک مادگی است.مادگی از خامه کلاله و تخمدان تشکیل می شود. کلاله ، دو شاخه بوده و در سطح بالایی ، دارای موهایی ریز و متراکم است .
گل نر دارای یک ساقه اصلی کوتاه و چهار کاسبرگ و چهار پرچم است . هر یک از پرچ م ها شامل یک میله و یک بساک اند. بساک در سطح فوقانی از درازا دارای شکافی است که آنرا به دو نیم تقسیم کرده و به گرده ها امکان پخش شدن در هوا را می دهد .
خامه گل های توت مناطق گرمسیری ،کوتاه بوده وطول خامه یکی از ویژگی های مهم طبقه بندی این درخت محسوب می شود.هنگامی که گرده های گل نر به کلاله ها برسند باروری انجام می شود. پس ازین مرحله ، خامه و کلاله از گل جدا شده دیواره تخمدان متورم گوشت دارد و پر آب شده و میوه را تشکیل می دهد.

توت سفید MORUS ALBA











در مناطق زیادی از سطح کره زمین بین مدارهای 55 درجه شمالی و 55 درجه جنوبی چه به صورت اهلی و چه به صورت وحشی پراکنده است ولی میوه هایش تنها بین مدارهای 40 درجه شمالی و 40 درجه جنوبی شیرین و لذیذند. در مدارهای بالاتر هم اگر چه میوه می دهند ولی معمولا نه به شیرینی خوشمزگی نقاط مذکورند ونه به فراوانی آن . بعضی از واریته های توت دیپلوئید بوده که فرم آنها استوانه ای و دراز است. برخی پولیپلوئید POLYPLOIDE با اندازه ای خیلی کوتاهتر از قبلی ولی قطری کلفت تر هستند.
تاج درخت توت سفید معمولا کوچک است ولی درختان خیلی مسن می توانند تاجهای بزرگی هم داشته باشند. در زمستان برگ هایش می ریزد. شاخه ها اگر چه محکم به نظر می رسند ولی به آسانی می شکنند. برف های سنگین زمستانی شاخه های درخت توت سفید ررا می شکند. جوانه هایش نازک و مخروطی و کوچکتر از جوانه های توت سیاه است.
برگ ها معمولا 7 الی 18 سانتی متر طول و حدود 8 سانتی متر عرض دارند ولی در پرورش کرم ابریشم به کمک کودها، به ویژه کود ازته، وسعت آن را تا چندین برابر می رسانند.
شکل برگ ها بسیار متنوع ولی به طور خیلی کلی می توان گفت که قلبی شکل هستند.عکس 123 ناخواناست
هر یک از گل های نر به تنهایی دارای دسته نسبتا درازای با گرده های زرد و روشن هستند وحال انکه گل های ماده این میوه مرکب هر کدام کروی و بدون دسته اند.
انواع توت های سفید ایرانی گروه بندی ونامگذاری نشده اند. همه انها را به نام "توت" می خوانند. از لحاظ شکل و فرم ظاهری ، می توان آنها را به میوه های کوتاه قد و میوه ای بلند قد تقسیم کرد. توت های اطراف بیرجند ،کلفت و بلند قد هستند. زابل ، توتهایی به نام توت دراز به طول 5 الی 6 سانتی متر با مزه های بسیار شیرین هستند. توت سفید هم به صورت خام و هم به صورت خشک شده اغلب به عنوان آجیل شیرین ویا همراه چای خورده می شود.
توت سیاه: MORUS NIGRA
دو نوع توت سیاه وجود دارد :یکی درست مثل توت سفید بوده که تمام خواص و شکل و فرم ان را دارد و حتی مزه اش هم مانند توت سفید شیرین بوده و تنها رنگش سیاه است. این توت و درختش در ایران بسیار نادر است. نوع دیگر با تعداد درختانی خیلی زیادتر نه تنها از لحظا رنگ میوه با توت سفید شباهتی ندارد بلکه مزه اش هم با /ان بکلی فرق داشته و در ایران به نام "شاه توت" معروف است. شاه توت میوه ای است نسبتا کوتاه و کلفت که بسیار پر آب و بامزه بین ترش-شیرین تا شیرن و پس از رسیدن به رنگ سیاه آلبالویی خیلی تیره در می آید.این میوه با در نظر گرفتن فرم کوتاه و کلفت آن می تواند پولیپلوئید POLYOLOIDEباشد.
درخت شاه توت در زمستان رگهایش را می ریزد.تنه اش معمولا کوتاه ودر صورت مسن بودن،تاجش خیلی بزرگ می شود تا انجا که در حد نهایت حتی 600 متر مربع سطح زمین را می پوشاند. و می تواند بیش از 200 سال عمر کند.ارتفاع درخت شاه توت متفاوت بوده و بین 8 تا 12 متر است.
رنگ پوست آن قهوه ای تا قهوه ای سیر ولی شاخه هایش تا اندازه ای سبز روشن با دانه دانه های فراوان روی پوست آن است و در صورت بریدن شیره از آن ترشح می شود.
جوانه های نسبتا قوی و کلفت (قوی تر از جوانه های درخت توت سفید) و براق به شکل بیضی مخروطی و به رنگ قهوه ای بنفش هستند.
طول برگ هایش 7 تا 18 سانتی متر و عرض آن حدود 8 سانتی متر است. فرم آنها بیضی تا قلبی شکل با حاشیه ای دندانه دار و نوک تیز و کوچک هستند. برگ ها در سطح بالایی سبز تیره رنگ بوده و تعدادی مو نیز رویشان دیده می شود. سطح پایینی آن سبز روشن با مو های زیادتری هستند. طول دسته برگ حدود 2 سانتی متر و کمی کلفت ،با موهایی نسبتا زیادتر از برگ است.
از برگ توت سیاه (شاهتوت) ددر پرورش کرم ابریشم معمولا استفاده نمی کنند، چون کرم ها با خوردن مقدار زیاد آن بیمار شده ،اسهال می گیرند و تلف می شوند.
گل نر کوتاه و کلفت و به رنگ سبز تیره است. گل ماده از گل نر هم کوتاهتر است. گوشت میوه ها از دیواره های گل ها به وجود می اید که رنگ انها قرمز تیره یا آبی سیاه با مزه ای مطبوع می شود. تنها کمی قبل از افتادن از درخت ،قابل خوردن می شود، چون تا کمی پیش از رسیدن مزه ترشی دارند که برای خوردن چندان جالب نیستند. زمان گلدهی آن معمولا اردیبهشت ماه است. پرنده ها به خوردنشان بسیار علاقمندند. بنابراین به محض رسیدن باید چیده شوند. با توت سییاه خمیر یا ژله خوب ومعطری درست می کنند.
شاه توت در اروپای مرکزی هم،نقاطی که زمستان ملایمی داشته باشند،می رویند. در گیاه شناسی شاه توت را به نام توت سیاه MORUS NIGRA می نامند وحال آنکه در حقیقت تنها نوع پیشین ( توت سیاه ) می بایست به این نام خوانده می شد. میوه های شاه توت را معمولا خشک نمی کنندو تنها به صورت تازه مصرف می شوند. درختش اغلب پر رشد تر وبلندتر از درخت توت سفید است . گاهی اوقات به بزرگی یک درخت نسبتا تنومند گردو هم می رسند ولی معمولا ارتفاع آن در حدود 15 متر است . شاه توت تا ارتفاع 1500 متر از سطح اقیانوس ها وبیشتر می تواند به خوبی رشد کرده ومیوه های فراوان هم بدهد. در اغلب نقاط ایران شاه توت ، در یزد توت سیاه ودر همدان توت شرابی نامیده می شود. درخت شاه توت را بومی ایران وترکیه می دانند . در ایران در آذر بایجان غربی ودر حوالی دره قاسملو اورومیه به حال وحشی دیده می شود . در کرمانشاهان در ارتفاعات کوههای برناج وپرو در ییلاقات بیرجندهم وجود دارد. درختی است با قامتی متوسط تا 15 متر . پوست تنه آن خاکستری تیره برگ هایش سبز تیره وریز با قاعده ای کاملا قلبی شکل و دارای دمبرگ کوتاه است. میوه های مرکبش درشت وکرکدار با پایه نسبتا کوتاه است. پس از رسیدن هنگام خوردن دستها ولبها را رنگی قرمز تا سیاه می کند که پاک کردن آن مشکل بوده و با صابون ازبین نمی رود. بهترین راه پاک کردن دستها این است که برگهای شاه توت را خوب مچاله کرده وبین دو کف دست آنها را به شدت مالیده وسپس دست ها را با آب بشویند.

اپلیکیشن اندروید

اپلیکیشن اندروید نهالستان طبیعت سبز هم اکنون جهت دانلود در دسترس شما عزیزان می باشد

پشتیبانی 24 ساعته

پشتیبانی 24 ساعته نهالستان طبیعت سبز در تمامی روزهای هفته حتی روزهای تعطیل رسمی

مجوز ها

نهالستان طبیعت سبز زیر نظر جهاد کشاورزی بوده و مجوز های لازم را دریافت نموده است